Bhagavat Gita
2.23
వ్యవసాయాత్మికా బుద్ధి రేకేహ కురునందన
{2.41}
బహుశాఖా హ్యనంతాశ్చ బుద్ధయో అవ్యవసాయినామ్
అర్జునా! ఈ యోగమున నిశ్చయాత్మకమైన బుద్ధి ఒక్కటియే. నిశ్చయములేని వారి బుద్ధులు బహు శాఖలు గలవియుగను, అనంతములుగను ఉండును.
సామాన్య మానవుల మనస్సు చంచలంగా ఉంటుంది. మిడత ఒక చోట నుంచి మరొక చోటికి ఎలా ఎగురుతూ ఉంటుందో అలా వారి మనస్సు ఒక ఆలోచన నుంచి ఉంకో ఆలోచనకి మారుతూ ఉంటుంది. ప్రతిరోజూ వారు కొన్ని నిర్ణయాలు చేసికొంటూ ఉంటారు. సాధారణంగా అవి తప్పుడు నిర్ణయాలు. ఎందుకంటే వారు ఆనందానికై, లాభానికై, పేరుప్రతిష్ఠలకై ప్రాకులాడుతారు కాబట్టి. ఆధ్యాత్మిక జీవితము అవలంబిస్తే ఒకే ఒక నిర్ణయం చేయవలసి ఉంటుంది. ధ్యానం అవలంబించిన తరువాత మన గతం గుర్తు తెచ్చుకుంటే, ఆనందానికై ఎన్ని తప్పుడు ఎన్నికలు చేసేమో అవగతమౌతుంది. ధ్యానం వలన మనం చేసే ప్రతి కార్యం, ఉన్నతమైన లక్ష్యం గురించి అనే భావన కలుగుతుంది. క్రమంగా ఆ దిశగా మన చేతన మనస్సు నడుస్తుంది.
మనందరికీ జీవితంలో ఆనందానికై ప్రయోగాలు చెయ్యడానికి ఎంతో కొంత వెసులుబాటు ఉంటుంది. కానీ అవి మనకు ఆత్మ జ్ఞానం పొందుటకు సహకరించవు. కొన్నాళ్ళకి మనలో జీవితం సంతృప్తికరంగా లేదనే విచారం కలుగుతుంది. మనం అహ౦కారానికి విధేయులమై, ఊతలను తీసివేస్తే, మనకు నష్టం కలుగుతుందనే అమితమైన భయం కలుగుతుంది. ధ్యానం చేస్తున్నా మనలో గత స్మృతులు వెలుపలకు వచ్చి ధ్యానాన్ని భగ్నం చేయవచ్చు. మనము వాటిని ఎదిరించనక్కర లేదు. ఎందుకంటే మనం మానవులం కాబట్టి సహజంగా కొన్ని లోటుపాట్లు ఉంటాయి.
మన౦ ఎక్కడైనా స్వేచ్చతో నివసించి --అంటే సుఖదుఃఖాలకు అతీతంగా-- ఆత్మ జ్ఞానానికై, దేవుని పట్టుకోవాలని నిశ్చయించుకొని ఆయనతో ఐక్యం చెందడానికి ప్రయత్నించవచ్చు. గీత చెప్పేది: మన దైనింద జీవితము ధ్యానం మీద కేంద్రీకరించి, మంత్రాన్ని జపిస్తూ, ఇంద్రియాలను నిగ్రహించుకొంటూ, ఇతరులకు మనకన్నా ప్రాముఖ్యత నిస్తే, నిస్సందేహంగా మన లక్ష్యాన్ని సాధిస్తాము. మనం కర్మ ఫలాలకై ఆందోళన చెందనక్కరలేదు. దేవునిదే ఆ భారం. ఆత్మ జ్ఞానము మనలో కొలువున్న దేవుని దయ. 91
No comments:
Post a Comment