Chapter 18 Section 8

Bhagavad Gita

18.8

అధిష్ఠానం తథా కర్తా కరణం చ పృథగ్విధమ్ {18.14}

వివధాశ్చ పృథక్చేష్టా దైవం చైవాత్ర పంచమమ్

సర్వకర్మలు నెరవేరుటకు దేహము, కర్త, ఇంద్రియములు, వివిధములగు క్రియలు, దైవము అను ఈ ఐదు కారణములై యున్నవి

శరీరవాజ్ఞ్మనోభి ర్యత్కర్మ ప్రారభతే నరః {18.15}

న్యాయ్యం వా విపరీతం వా పంచైతే తస్య హేతవః

మనోవాక్కాయములచేత మనుజుడు ప్రారంభించెడి కర్మ న్యాయమైనను, అన్యాయమైనను అట్టిదానికి ఈ ఐదును కారణములై యున్నవి

తత్త్రైవం సతి కర్తార మాత్మానం కేవలం తు యః {18.16}

పశ్య త్యకృతబుధ్ధిత్వా న్న స పశ్యతి దుర్మతిః

కర్మ విషయము ఇలా ఉండగా అకృత బుద్ధిచే ఎవడు కేవలము ఆత్మను కర్తగా తలచుచున్నాడో అట్టి అవివేకి సత్యమును గాంచలేకున్నాడు

సర్వ కర్మలు ప్రకృతి వలన చేయబడుచున్నవి. మన ఆత్మ, వ్యక్తిత్వము వలన కాదు. అహంకారం కర్మను నిర్ణయిస్తుంది. శరీరము కర్మను ఆచరిస్తుంది. ఇక్కడ దైవం అనగా విధి. గీత చెప్పేది ఏదీ ముందుగా నిర్ణయింప బడదు. అలాగే ఏదీ యాదృచ్ఛికంగా జరుగదు. మనము మన విధిని నిర్ణయించుకుంటాం. ఎందుకంటే ప్రతి కర్మకి పర్యావసానము ఉంటుంది కనుక. కర్మను చేయుటకు కలుగు ఇచ్ఛ కూడా మనమే ఎన్నిక చేసుకుంటాం. ఎలాగంటే ఒక విత్తనం పెరగాలంటే మట్టి, సూర్య కాంతి, వాతావరణం అవసరము. హిందువులు బౌద్ధులు చెప్పేదేమిటంటే కర్మ క్రియలోనే నిక్షిప్తమై యున్నది. ఒకానొక సమయంలో, పరిస్థితిలో అది వ్యక్తమవుచున్నది.

వీటిలో ఆత్మ గురించి ప్రస్తావన లేదు. ఆత్మపై అవగాహన లేకుండా, మన ఇష్టానుసారం ప్రవర్తించి "నేను కర్తను కాదు. నేను బాధ్యుని కాను" అనటం తప్పు. బ్రతుకుతున్నామంటే బాధ్యత వహించడం. అలాగే మన క్రియలకు కూడా మనమే బాధ్యుల౦. మనము బాధ్యత వహించినా లేదా కర్మను పోగుచేసుకొంటాం.

కరణం అనగా కర్మను చేయుటకు అవసరమైన సాధనం. అది చాలామటుకు కర్మను నిర్ణయిస్తుంది. మంచి ఫలితాలు రావాలంటే మంచి సాధనాలు ఉండాలి. తప్పు సాధనాలు పాప కర్మకు దారి తీస్తాయి. ఎలాగంటే నువ్వు గింజల నుండి ఆపిల్ చెట్టు రాదు. మనము కోరే గమ్యం ఎంత మంచిదైనా, మనకెంత సద్భావన ఉన్నా, తప్పు సాధనాలు తప్పు గమ్యాన్ని చేరుస్తాయి. ఎందుకంటే అహంకారం అడ్డు వస్తుంది. అలాగే క్రోధం, వ్యతిరేకత, మన మూర్ఖత్వం తప్పు గమ్యానికి దారి తీస్తాయి.

ప్రతి క్రియలోనూ కొన్ని దశలుంటాయి. మనము గమ్యాన్ని మరచి మొదటి లేదా మూడవ దశలోనే కొట్టుమిట్టాడితే లాభం లేదు. దానివలన మనం చిక్కుల్లో పడి, నిరాశ చెందవచ్చు. మనం ఆ క్రియను ఎంతో వేగిరముగా చేయాలని తలచవచ్చు. అలా చేస్తే దీర్ఘ కాలంలో మన ప్రయత్నం వ్యర్థమై, ఫలితాలు ప్రతికూలమవుతాయి.

క్రియలు నిర్వర్తించడంలో శ్రీకృష్ణుడు చెప్పే ఐదో అంశం: కర్మ సిద్ధాంతం. ఇది ఎన్నటికీ మరువరానిది.

నేను చిన్నప్పుడు, కర్మ అంటే అవగాహన లేకుండా నా అమ్మమ్మను ఒక ప్రశ్న అడిగేను. చాలా మంది పిల్లల లాగ నేనూ మహాభారత కథలను విన్నాను. పాండవులు మంచికి చిహ్నం. కౌరవులు చెడుకి సంకేతం. కానీ నాకు అర్థం కానిదేమిటంటే కురుక్షేత్ర యుద్ధం మొదలయ్యేవరకూ కౌరవులు భోగభాగ్యాలను అనుభవించేరు. కానీ పాండవులు నానా ఇక్కట్లూ పడ్డారు.

నేను నా అమ్మమ్మని ఇలా అడిగేను: "పాండవులు కౌరవులలా కాక శ్రీకృష్ణుని నమ్ముకున్నారు. మంచి వారికి జరగాలి కాని చెడ్డ కాదు. ఎందుకు దానికి వ్యతిరేకంగా జరిగింది?". నా అమ్మమ్మ "నీవు భౌతికమైన సుఖాల గురించే ఆలోచిస్తున్నావు. మనం చూడాల్సినది ఆధ్యాత్మిక దృక్పథంతో" అని సమాధానమిచ్చింది. కర్మ సిద్ధాంతం మనను క్లిష్ట పరిస్థితులలో పెడుతుంది. అలాటప్పుడు మనం ఆధ్యాత్మికతను అలవాటు చేసికోవాలి. అదే పాండవులు చేసింది. పుణ్య కార్యాలు చేస్తే తప్ప చెడు కర్మను తగ్గించుకోలేము. అటువంటి పరీక్షలు లేనిదే సాధనలో పైకి ఎదగలేము. 399