Bhagavat Gita
2.5
న చైతద్విద్మః కతరన్నో గరీయో
యద్వాజయేమ యదివానో జయేయుః
{2.6}
యానేవ హత్వా న జిజీవిషామ
స్తే అవస్థితాః ప్రముఖే ధార్తరాష్ట్రాః
మనకు యుద్ధము చేయుట శ్రేష్ఠమో, మానుట ఉచితమో ఎరుగకున్నాము. ఈ సమరమున మేము గెలుతుమో, మమ్ములను కౌరవులు గెలుతురో అదియును తెలియదు. ఎవరిని చంపి మేము జీవింప జాలమో అట్టి దుర్యోధనాదులు మా యెదుట యుద్ధమునకై నిలిచి యున్నారు
మనకు ఆధ్యాత్మిక మార్గం కష్టమనిపిస్తే మనలో ఉదయించే ప్రశ్నలే అర్జునుడిక్కడ అడుగుతున్నాడు: "నేను ఇంద్రియాలను జయించినా, నా మనస్సును ఎలా నియంత్రించుకోగలను? ఒకవేళ మనస్సుని నియంత్రించుకొన్నా అహంకారాన్ని ఎలా జయించడం? ఇదంతా ఊహాజనితం. నాకు ఇదంతా మేళవించి ఉన్నాది అంటే నమ్మను. ఇదంతా ఒక తర్కంలాగ ఉంది. నేను ఇంద్రియాలను జయించినా, లేదా నన్ను ఇంద్రియాలు జయించినా తేడా ఏమిటి? నా ఇంద్రియాలతో విడవబడి, నా మనస్సు ఉత్సాహంతో లేకుండా, ఇష్టాయిష్టాలు లేకుండా మానవ చైతన్య పరాకాష్టను చేరి, ప్రపంచాన్ని జయిస్తే వచ్చే లాభమేమిటి?"
అర్జునుడు తనను ఇంకా బాధాకరమైన, ఆందోళనకరమైన స్థితిని పొందమని శ్రీకృష్ణుడు పురమాయిస్తున్నాడని అనుకొనెను. అతను ఆశ్చర్యచకితుడై, పూర్తిగా కుప్ప కూలి, మిత భాషణము చేసిన శ్రీకృష్ణుని ఆధ్యాత్మిక మార్గ దర్శనం చూపమని వేడుకుంటున్నాడు. 53
No comments:
Post a Comment