Bhagavat Gita
3.14
తస్మా దసక్త స్సతతం కార్యం కర్మ సమాచర
{3.19}
అసక్తో హ్యాచరన్ కర్మ పరమాప్నోతి పూరుషః
అందువలన, ఫలాశలేనివాడవై నియత కర్మను సదా ఆచరింపుము. ఫలాశలేక కర్మ నాచరించు మనుజుడు మోక్షమును పొందుచున్నాడు
శ్రీకృష్ణుడు అర్జునునికి, అంటే మనకి, అహంకారాన్ని పరిత్యజించి పరోపకారనికై నిస్వార్థ సేవ చెయ్యమని బోధిస్తున్నాడు. అలాగ కర్మ చెయ్యడంలో స్వతంత్రత ఉంటే, మనము దేవుని చేతిలో పనిముట్లమని తెలుసుకొంటాం. ఇది మనను ఉత్సాహ పరచి, దేవునికి ఒక సంపూర్ణమైన పనిముట్టు కావాలనే స్పూర్తినిస్తుంది. మనము పెద్ద బరువు బాధ్యతలు మోస్తున్నామని అనుకుంటాం. మన వెనక దేవుడు మన బరువును మోయడానికి సంసిద్ధుడై ఉన్నాడు.
నా చిన్నప్పటి ఊరులో రోడ్డు ప్రక్కన చిన్న గోడలు౦డేవి. పూర్వం రోజుల్లో బరువు నెత్తి మీద పెట్టుకొని మోసి, కొంత విశ్రాంతికై, బరువును గోడమీద పెట్టేవారు. మనం స్వార్థంగా ఉంటే దేవుడు ఒక పెద్ద గోడవలె ఉంటాడు. అంటే మనము బరువుని ఆయన మీద పెట్టలేము. మనము సాధారణంగా ఉంటే గోడ మన ఎత్తు ఉండి, బరువు ఆయన మీద పెట్టవచ్చు. అదే నిస్వార్థ పరులకు గోడ అవసరం లేదు ఎందుకంటే వారు మోసేది బరువు కాదు. ధ్యానం ద్వారా మన బరువుని దేవునిపై వేయగలం. తద్వారా మనము ఎటువంటి సవాలునైనా సులువుగా, సమభావముతో ఎదుర్కోగలము. 169
No comments:
Post a Comment