Eknath Gita Chapter 3 Section 20

Bhagavat Gita

3.20

ప్రకృతేః క్రియమాణాని గుణైః కర్మాణి సర్వశః {3.27}

అహంకార విమూఢాత్మా కర్తా అహమితి మన్యతే

ప్రకృతి యొక్క గుణములచేత నానా విధములుగ ఆచరింపబడుతున్న కర్మలకు తానే కర్తయని ఆత్మ జ్ఞానహీనుడు అహంకారము చేత భావించుచున్నాడు ఀ

ప్రకృతి అనగా సదా మారుతూ, ఆశాశ్వతమై, పుట్టుక-మరణం కలిగి యున్నది. భౌతిక ప్రపంచం ప్రకృతి. అలాగే మన దేహం కూడా. అంటే ఒక రోజు పుట్టి మరొక రోజు పోయేది. బుద్ధుడు "ఈ దేహ౦ కూర్ప బడినది. కావున ఏదో ఒక రోజున అది శిథిల మవుతుంది" అన్నాడు.

నేనొక రోజున వెళ్ళే దారిలోని ఇల్లు కూల్చివేత చూసేను. అది చూడడానికి అందంగా ఉండేది. కాబట్టి దాన్ని కూల్చడం చూస్తే బాధ వేసింది. మన కిష్టులైన వారి ఇల్లు కూల్చేస్తే అదే కలుగుతుంది. అలాకాక మనము ఇల్లు కాదని, అందులో నివసించే వారలమని గుర్తుంచుకుంటే, మరణమంటే భయం పోతుంది.

ప్రకృతి త్రిగుణాలతో చేయబడినది. అవి సత్త్వ, రజస్ మరియు తమస్. మనలో ఈ మూడు గుణాలు వేర్వేరు పాళ్ళలో ఉన్నాయి. ఏ ఒక్కరూ సత్త్వ గుణం లేకుండా లేరు. అలాగే సంపూర్ణమైన నిస్వార్థంతో ఉన్నవారు కూడా లేరు.

రజస్ వలన శక్తి, అశాంతి, కోరికలు కలుగుతాయి. ఈ రోజుల్లో రజో గుణం చాలా మందిలో ఉంది. దాన్ని అంతర్గతం చేస్తే ఆధ్యాత్మిక సాధన మెరుగవుతుంది.

తమస్ అనగా బద్దకం. అది ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానానికి వ్యతిరేకం. సాధనలో ప్రతి చిన్నదీ అవసరం. ఎందుకంటే చిన్న చిన్నవి పోగై పెద్దవిగా మారుతాయి. మనం అసమర్థులమని అనుకోవచ్చు. కానీ మనందరమూ కలిసి కట్టుగా ఉంటే ఏ లక్ష్యాన్నైనా సాధించవచ్చు. గాంధీజీ దుష్టత్వానికి స్వయంగా ఉనికి లేదు అంటారు. మనం దానికి ఊత నిస్తేనే దానికి ఉనికి వస్తుంది. ఆయన ఉద్యమాలు చేసేటప్పుడు మనం దుష్టత్వానికి మద్దతు ఇవ్వకపోతే, అది తొలగిపోతుంది అని చెప్పేవారు.

మన ఆత్మ లేదా పురుషుడు, ప్రకృతికి, గుణాలకి అతీతంగా ఉంటుంది. అది ఏనాటికీ శుద్ధమైనది, స్వతంత్రమైనది. కానీ మన అహంకారంతో దాన్ని తెలిసికోలేక మార్పు చెందే మనోదేహాలతో తాదాత్మ్యం చెందేము. మనకు పూర్తిగా అవగాహన లేకపోయినా, మనస్సు మనము కామని గ్రహించాలి. మనస్సే కోపం, భయం, స్వార్థం వంటి లక్షణాలు కలిగి ఉంటుంది. అంటే ఆత్మకి అటువంటి లక్షణాలు లేవు.

ఇతరులకు మనకంటే ఎక్కువ ప్రాధాన్యత ఇచ్చి, వారిని మనకంటే ఎక్కువగా ప్రేమిస్తే మన అహంకారం తప్పక నియంత్రింపబడుతుంది. మనము ప్రత్యర్థులను, బంధుమిత్రులతో సమానంగా ప్రేమించగలగాలి. మనకు హాని కలిగించినవారిని కూడా క్షమించ గలగాలి. సెయింట్ ఫ్రాన్సిస్ "క్షమించ లేనివారు, జీవితంలో అత్యంత ఆనందాన్ని పొందలేరు" అని చెప్పిరి. ధ్యానం ద్వారా ఇతరులను క్షమించ గలిగితే, ఏదో ఒక రోజు మన తప్పులను కూడా క్షమించగలుగుతాం. మన ఇతరులను ఎంత క్షమించ గలిగితే, మనలో ప్రతిష్ఠితమైన దేవుడు మనల్ని అంత ఎక్కువగా క్షమిస్తాడు. 181