Bhagavat Gita
5.4
యత్సాంఖ్యైః ప్రాప్యతే స్థానం త ద్యోగైరపి గమ్యతే
{5.5}
ఏకం సాంఖ్య౦ చ యోగం చ యః పశ్యతి స పశ్యతి
సాంఖ్య యోగులకు ఏ స్థానము లభించునో కర్మ యోగులకు కూడా అదియే లభించును. ఈ రెంటిని ఒక్కటిగ దర్శించువాడే జ్ఞాని
సన్యాసస్తు మహాబాహో దుఃఖ మాప్తు మయోగతః
{5.6}
యోగయుక్తో మునిర్బ్రహ్మ నచిరేణా ధిగచ్ఛతి
అర్జునా! యోగము లేకుండా సన్యాసమును పొందుట కష్టము. యోగయుక్తుడైన మననశీలుడు బ్రహ్మమును శీఘ్రముగ పొందును ఀ
ఊహాతీతమైన జ్ఞానం ప్రపంచాన్ని త్యజించి వైరాగ్యంతో గాని, నిస్వార్థమైన కర్మలు చేయడంవలనగాని పొందవచ్చు. శ్రీకృష్ణుడు, కర్మ యోగమే సులభమైన మార్గమని చెప్తున్నాడు. నిస్వార్థ కర్మలు, ధ్యానం చేస్తే తప్ప సన్యసించడ౦ మనలో చాలామందికి సాధ్యం కాదు. కొందరు యుక్త వయస్కులు ఆధ్యాత్మిక మార్గంలో వెళ్దామని, చదువుని, ఉద్యోగాన్ని, కుటుంబాన్ని సన్యసించి నిర్మానుష్యమైన ప్రదేశానికి పోతారు. మనకి, దేవునికి మధ్యనున్న పెద్ద అడ్డంకు అహంకారం. ఆధ్యాత్మిక సాధన చేసి అహంకారాన్ని జయించాలి. అలా చేయాలంటే మన కుటుంబము, మిత్రులు, సమాజం అవసరము. బంధుమిత్రులతో ఒక్కొకప్పుడు కష్టమనుభవిస్తాం. కానీ అది ఇచ్చిపుచ్చుకొనే వ్యవహారం కాబట్టి, మన అహంకారాన్ని క్రమంగా వదిలివేస్తాం.
నాకొక మిత్రుడు ఉండేవాడు. అతను మనుష్యులతో సంపర్కం లేకుండా తన ధ్యానం తను చేసికొనేవాడు. అతనికి మనుష్యులకన్నా చెట్లు, చేమలు అంటేనే ఎక్కువ ఇష్టం. ఒక రోజు అతను తోటలో పని చేస్తూ, ఎందుకో తోటమాలితో తగవు పెట్టుకొన్నాడు. చివరకు వారు పని ముట్లు పట్టుకొని వొకరి మీద ఒకరు కలియబడ్డారు. దారిన పోతున్న ఒక వ్యక్తి వారిని ఎలాగో విడదీసి హింస లేకుండా చేసేడు. అప్పుడు నేను నా మిత్రుడని పరామర్శించేను. "నువ్వు మనుష్యులతో సంబంధం పెట్టుకోవు. నిన్ను రెచ్చ గొట్టే వారితో ఎప్పుడూ నివసించలేదు. ధ్యానంలోలాగ మంత్ర జపం చేసి ఉంటే, ఆ తోటమాలిని మిత్రునిగా చేసికొనే అవకాశం ఉండేది. క్రోధంతో ఒకర్ని పారతో కొట్టడం పెద్ద కష్టం కాదు. ఒక నిజమైన మనిషే తనను నియంత్రించుకోగలడు." అని చెప్పేను. అతడు "అది నేను ఎలాగ చేసేది?" అని అడిగేడు. "నీలాంటి వారితో సహజీవనం చేస్తేనే అబ్బుతుంది" అని చెప్పేను.
ఒకరికి ఎంత ఆధ్యాత్మికత ఉన్నప్పటికీ నిస్వార్థ సేవ చేయనిదే అది ఆచరణలోకి రాదు. నేటి కాలంలో మన ప్రపంచంలోని సమస్యలను పరిష్కరించాలంటే మనందర౦ ఏకమవ్వాలి. గీతని కాలమానానుసరం సమన్వయం చేసికొని ప్రపంచ సమస్యలయందు దృష్టి సారించాలి. ఇది "నా ఇష్టం వచ్చినట్టు చేస్తాను" అనే సమయం కాదు. ఎవరైతే నిరాశా నిస్పృహలతో ఉంటారో, సమాజానికి వెన్ను చూపిస్తారో, ప్రపంచానికి తమ కౌశలం చూపలేరు. మనం ఒక పెద్ద నాయకుడు లేదా అధికారి కానప్పటికీ, మన ఇంట్లో, మన ఇంటి ప్రక్కవారితో, సమాజంతో సామరస్యంగా ఉండి, ఎప్పటికీ అహింసని పాటించి, ప్రశాంతత పొందగలం.
ధ్యానం, నిస్వార్థ కర్మ జోడీగా ఉంటాయి. మనం ఇతరులను మనకన్నా ముఖ్యులని తలిస్తే ధ్యానం గట్టి పడుతుంది. తద్వారా మనలో ఎంతో శక్తి ఉత్పన్నమై ఇతరులకు మరింత మేలుచేయగలం. 306
No comments:
Post a Comment