Bhagavat Gita
5.3
సాంఖ్యయోగౌ పృథగ్బాలాః ప్రవదన్తి న పండితాః
{5.4}
ఏక మప్యాస్థిత స్సమ్య గుభయో ర్విందతే ఫలమ్
సాంఖ్యము వేరు, యోగమువేరు అని అవివేకులు భావింతురు. పండితులు భావించరు. ఈ రెంటిలో ఒకదానినైనను చక్కగా ఆచరించినవాడు రెండిటి యొక్క ఫలమును పొందును
శ్రీకృష్ణుడు జ్ఞానము, కర్మ వేర్వేరు కాదని చెప్తున్నాడు. ఎవరైతే జ్ఞానమును దైనింద జీవితంలో పాటించక ఉంటారో వారు పిల్లలతో సమానము. ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానము దైనింద కార్యాలలో ఉపయోగించాలి. అహంకారంతో ఉండి, అనుబంధాలలో సమస్యలు ఉండి, ఇంద్రియాలు నిగ్రహించుకోలేకపోతే ఆధ్యాత్మిక జీవనం గడుపుతున్నామని చెప్పేవారు పిల్లలతో సమానము.
అస్సీసి కి చెందిన సెయింట్ ఫ్రాన్సిస్ మన జ్ఞానము, కర్మను ఆచరించు విధానము బట్టి ఉంటుంది అని చెప్పేరు. ఉపనిషత్తులలో అపరా విద్య -- అంటే ప్రపంచంలో జీవనం సాగించడానికి ఉపయోగపడేది--గూర్చి చెప్పబడింది. అపరా విద్య వలన మన వ్యక్తిత్వము, నడవడిక మొదలగునవి మార్పు చెంద బడవు. రెండవది పరా విద్య -- అంటే మనకు కావలసిన ఆధ్యాత్మిక పరమైన విద్య.
శాస్త్రజ్ఞానము దైనింద కార్యాలకు ఉపయోగపడదు. ఉదాహరణకు: కొందరు ధూమపానం వలన క్యాన్సర్ వంటి వ్యాధులు వస్తాయని తెలిసికూడా దానిని మానరు.
ధ్యానం గాఢమైతే, దేవుని "ఈ వాంఛను కలుగజేయకు" అని అడిగితే, అది పోతుంది. ఇదే ధ్యానంలోని అద్భుతం.
మనం వస్తువులనుండి ప్రేమను వెనక్కి తీసికోలేందే, మన బంధుమిత్రులను ప్రేమించలేము. ఉదాహరణకి: డబ్బే ప్రపంచానికి మూలం అనుకునేవాడు, బంధుమిత్రులను ప్రేమించలేడు. మారక ద్రవ్యాలు వాడే వాడు తన ప్రేమను, విశ్వాసం చూపలేడు. కోరిక ప్రేమకు ముడిసరుకు.
మనస్సు కోర్కెల గొలుసు. ఒక కోరిక తీరితే, ఉంకో కోరిక కలుగుతుంది. మనము వృధా ప్రయాసల యందు బహిర్గితమౌతున్న ప్రేమను వెనక్కు లాక్కొని, మనస్సులో అలజడి రేపే కోరికల వలయాన్ని నిశ్చలం చేసికోవడానికి, బుద్ధి సహకరించదు. డబ్బు, వస్తువులు, ఆహ్లాదం, మారక ద్రవ్యాలు మొదలగు వాటిపై కోర్కె కలిగి ఉంటే, మన ధ్యానంతో చేతన మనస్సు లోతులకు వెళ్ళాలి. చిన్న చిన్న కోర్కెలు -- బట్టలకై, వాహనాలకై, తీపి వస్తువులకై, బహుమతులకై -- ఏకమై వొక పెద్ద కోర్కెగా మారుతాయి. అవి మన౦ ప్రేమించ గలిగే శక్తిని వృధా చేస్తాయి.
బ్యాంకులో డబ్బు ఆదా చేసికోవాలంటే ఒక పెద్ద మొత్తాన్నే జమ కట్టనక్కరలేదు. ఖర్చులు పోను మిగిలిన ఒక చిన్న మొత్తాన్ని రోజూ జమ కడితే, అది కొన్నాళ్ళకు ఒక పెద్ద మొత్తంగా మారుతుంది. అలాగే దేవుడు ప్రత్యక్షమవుతే "నేను యోగులవలె గొప్ప సాధన చేసినవాడను కాను. కొన్ని సార్లు సహనం వహించేను. మరికొన్ని సార్లు నా కుటుంబాన్ని నాకన్నా ఎక్కువ ప్రేమించేను. కొన్ని కోర్కెలు తీరకపోయినా సంతృప్తిగా ఉన్నాను" అని చెప్తే, దేవుడు ఆ చిన్న మొత్తాన్ని జమ కట్ట మంటాడు. ఇలాగే చాలా మంది ఆధ్యాత్మిక జీవనాన్ని చాలా కాలం సాగిస్తారు. అనేకమైన చిన్న నిస్వార్థ కర్మలు పోగై, కాలక్రమేణా మనలో అమితమైన ప్రేమ, ఆధ్యాత్మిక చింతన కలిగిస్తాయి.
ప్రతిరోజూ ఒక మంత్రాన్ని చేతన మనస్సుతో జపిస్తూ ధ్యానం చేస్తే, మనలోని ఆధ్యాత్మికత బహిర్గతమవుతుంది. ఉదాహరణకి: సెయింట్ ఫ్రాన్సిస్ చెప్పిన ప్రార్ధన -- "పరులకు దానం చేస్తే, మనము ఎంతో తిరిగి పొందుతాము. ఇతరుల తప్పులను క్షమిస్తే, మన తప్పులు క్షమింప బడతాయి" -- చేస్తే, మన అనుబంధాలలో క్రోధం, ద్వేషం లేక ఇతరులు చేసిన తప్పులను క్షమించి, మరచి పోతాము. ధ్యానం వలన విడుదలైన శక్తి సహజ౦గా వ్యక్తిత్వాన్ని, నడవడికను, చేతన మనస్సును మంచికై మారుస్తుంది. 303
No comments:
Post a Comment