Eknath Gita Chapter 5 Section 9

Bhagavat Gita

5.9

ఇహైవ త్తైర్జిత స్సర్గో యేషా౦ సామ్యే స్థితం మనః {5.19}

నిర్దోషం హి సమం బ్రహ్మ తస్మా ద్బ్రహ్మణి తే స్థితాః

ఎవరి మనస్సు సమత్వభావమున స్థిరముగ నుండునో వారు ఈ జన్మమునందే జీవన్ముక్తులు. బ్రహ్మము దోషరహితమైనది. సమమైనది. కావున వారు బ్రహ్మ నిష్ఠులే యగుదురు

మనమందరితో ప్రేమతో, గౌరవంతో, --వాళ్ళు స్వార్థపరులైనా, కాకపోయినా-- సమంగా మెలగగలగాలి. దీని గురించి శ్రీకృష్ణుడు ముందు (2:48) చెప్పియున్నాడు. మనల్ని ఒకరు మన్నిస్తే మిక్కిలి ఆనందం పొందుతాము. ఒకరు మనము చెప్పింది చెయ్యకపోతే విచారపడతాం. ఈ విధంగా కొసల మధ్య ఊగిసలాడుతున్న మనస్సు వలన చాలా ఇబ్బందులు కలుగుతాయి. ఒక క్లిష్ట పరిస్థితిని ఎదుర్కోవాలంటే సమంగా ఉండి ఆందోళన పడకూడదు. ఒకరు క్రోధంతో రగులుతూ ఉంటే, మనం కూడా అలాగే చేస్తే, పరిస్థితి చెయ్యి జారుతుంది.

క్రోధం కలిగినప్పుడు మంత్రం జపిస్తూ, దీర్ఘంగా నడవడం ఉత్తమం. మనం ఒకనియందు కోపంతో ఉంటే, వాని మంచి గుణాలు గుర్తు తెచ్చుకోవాలి. క్రోధానికి ప్రతిరూపమని అనుకొన్న వ్యక్తి మళ్ళీ మామూలుగా అవుతాడు. ఈ విధంగా క్రోధాన్ని స్వాధీనంలో పెట్టుకొంటే మనల్ని ఒకరు క్రోధంతో ప్రేరేపించినా, మనం వారి క్రోధం కొద్దిసేపట్లో తగ్గుతుందని తెలిసి సమంగా ఉండవచ్చు.

మనము క్రోధంతో ఊగిసలాడుతున్నప్పుడు అది ఎంతో కాలం ఉంటుందని అనుకుంటాం. అదే మన క్రోధం కొద్దిసేపే ఉంటుందని గుర్తు తెచ్చుకుంటే మనము బంధం తెగేదాకా లాగం. విబేధాలు కలిగినప్పుడు ఒకరిని వదిలేయడం మంచిది కాదు. వదిలేస్తే, బంధం తెగి, ఇరువురికీ మధ్యనున్న ఐకమత్యం సడలి, ఇద్దరినీ క్షీణింపజేస్తుంది. అవతలి వ్యక్తిని బలోపేతం చేస్తే మనమూ బలవంతులమౌతాము. క్రోధితో కలసి జీవించడంవలన వానికి సేవ చేస్తున్నామనుకోవాలి. మండే చెట్టుపై పక్షి వాలనట్లు, క్రోధి నుంచి అందరూ దూరంగా ఉంటారు. కాని మనము వానిని భరించి, వానికి ఊతనిచ్చి, మన మంచి నడవడికతో మార్గదర్శిగా ఉంటే, అతడు మనపై ఎక్కువ ప్రేమ, గౌరవం చూపుతాడు. ప్రేమ రహస్యం, ఇతరులను భరించగలిగే శక్తి. 320