Eknath Gita Chapter 12 Section 11

Bhagavat Gita

12.11

అద్వేష్టా సర్వభూతానాం మైత్రః కరుణ ఏవ చ {12.13}

నిర్మమో నిరహంకారః సమ దుఃఖసుఖః క్షమీ

సంతుష్ట స్సతతం యోగీ యతాత్మా దృఢనిశ్చయః {12.14}

మయ్యర్పిత మనోబుద్ధిః యో మద్భక్తస్స మే ప్రియః

సర్వ ప్రాణులపై ద్వేషము లేనివాడును, మైత్రి గలవాడును, దయామయుడును, అహంకార మమకారములు లేనివాడును, సుఖ దుఃఖములను సమముగ చూచువాడును, సహన శీలుడును, నిత్య తృప్తుడును, యోగియును, ఆత్మ నిగ్రహము కలవాడును, దృఢ నిశ్చయము కలవాడును, మనోబుద్ధులను నా యందే సమర్పించిన వాడును అగు భక్తుడు నాకు ఇష్టుడు. ఀ

ఇక్కడ శ్రీకృష్ణుడు తన భక్తుల సద్గుణాలను వివరిస్తున్నాడు. ముఖ్యంగా అందరియందు దయ, కారుణ్యంతో ఉండాలి. మనమెప్పుడు క్రోధంతో ఉండకూడదు.

అలాగే నేను, నాది అనే భావనలను వదులుకోవాలి. కొందరు ఒక వాహనమును నాది అనుకుంటారు. వారి వాహనాన్ని విమర్శిస్తే దానిని వారిని విమర్శిస్తున్నట్టుగా అపార్థం చేసికొంటారు.

మనలోని స్థిరమైన భావనలను ఇతరులకై మార్చు కోవాలి. వ్యతిరేక భావాలున్నవారి దృక్పథం పూర్తిగా వినాలి. వారు చెప్పేది మనకు వేరుగా ఉంటే వారిని కించపరచ కూడదు. ఈ విషయంలో కొంత వైరాగ్యం అవసరం. మన౦ ముందే "నేను చెప్పేది సత్యం" అనుకొంటే ఎదుటి వారు చెప్పేదాన్ని వినం. ఆ పద్దతిని మార్చుకోవాలి.

శ్రీకృష్ణుడు చెప్పే సద్గుణాలు:

• కరుణ: ఇతరులపై ప్రేమ, దయ కలిగి ఉండడం
• క్షమి: ఇతరులమీద కనికరం ఉండి, వారు ఎవరైనా, ఏమి చేసినా క్షమించగలగాలి. వారితో కరచాలనం చేస్తే సరిపోదు. వారితో కలసిమెలసి ఉండి, వారికి పూర్తి సహకారం ఇవ్వాలి
• మైత్ర: నిజమైన స్నేహం పరస్పర గౌరవంతో ఉంటుంది. అట్టి స్నేహంలో, పగ, ద్వేషం ఉండవు. స్నేహితులలోని సద్గుణాలను పెంపొందించే విధంగా మెలగాలి.

చివరిగా శ్రీకృష్ణుడు "యో మద్భక్తా స మే ప్రియాః" అంటాడు. అంటే మనమలా జీవించేమంటే ఇతరులకు ఉపయోగకరముగానే కాక, దేవుడు మనను ప్రేమించి, దేవుని యందు ఐక్యమవుతాం. 383