Bhagavat Gita
2.30
బుద్ధియుక్తో జహా తీహ ఉభౌ సుకృత దుష్కృతే
{2.50}
తస్మాద్యోగాయ యుజ్యస్వ యోగః కర్మసు కౌశలమ్
సమత్వ బుద్ధి కలిగిన పురుషుడు పాపపుణ్యములను రెంటిని ఈ లోకము నందే వదలు చున్నాడు. కనుక అట్టి యోగమునకు సిద్ధపడుము. కర్మల యందలి కుశలత్వమే యోగము
యోగమంటే కర్మలు చేయడంలో చాకచక్యం. మనమెప్పుడైతే కర్మ ఫలంతో విడిపడి, నడుం బిగించి లాభాన్ని, పేరుప్రతిష్ఠలను ఆశించకుండా పనిచేస్తామో, మనలోని అద్బుతమైన శక్తులు వెలుపలకి వస్తాయి. మన మనో దర్పణం నిర్మలంగా ఉండి, ఎన్ని అడ్డంకులు వచ్చినా ఆగిపోము. స్వార్థం మన లక్ష్యాలను కనుమరుగు చేస్తుంది. ఎందుకంటే మనం ఫలాన్ని ఆపేక్షిస్తూ, కార్యం ఎటువంటి ఫలం ఇస్తుందా అని నిరీక్షిస్తూ, లక్ష్యాన్ని మరచిపోతాం. అలాగే మనకి ప్రతీదీ లక్ష్యాన్ని సాధించడానికి నిరోధకమని తలుస్తాము. చాలామార్లు తప్పులు చేస్తే మనకేమి చెయ్యాలో తోచదు. అలాటప్పుడు మనము అసంతృప్తితో ఉంటాము. మనం చేయగలిగింది ఏమీ లేదని, విధి వ్రాత అని వదిలేస్తాం. కానీ ఎంత క్లిష్టమైన పరిస్థితిలోనూ మనమేదో ఒక మంచి మార్గం ఎన్నిక చేసికోగలం. ఉదాహరణకి సాధారణ వ్యక్తులు ప్రపంచంలోని హింసాకాండను వ్యతిరేకిస్తూ శాంతియుతంగా తమ నిరసన తెలపవచ్చు. ఈ రోజుల్లో అంతర్జాలంలో ప్రపంచ పరిస్థితిపై అనేక చర్చలు జరుగుతున్నాయి. మనము మనకు నచ్చిన చర్చలో పాల్గొని, మన మనోభావాలను దక్షతతో ప్రకటించవచ్చు. శ్రీకృష్ణుడు అర్జునునికి పదేపదే ఇస్తున్న బోధ: "కర్మ ఫలాన్ని ఆశించకు. నేను నీలో ప్రతిష్ఠితమై ఉన్నాను. సమయం ఆసన్నమయినప్పుడు నీక విజయాన్ని తప్పక ఇస్తాను". 101
No comments:
Post a Comment