Bhagavat Gita
2.39
యతతో హ్యపి కౌన్తేయ పురుషస్య విపశ్చితః
{2.60}
ఇంద్రియాణి ప్రమాథీని హరంతి ప్రసభ౦ మనః
కుంతి కుమారా! వివేకము గల పురుషుడు ప్రయత్నము చేయుచుండినను బలీయములైన ఇంద్రియములు అతని మనస్సును బలవంతముగ హరించు చున్నవి
మన౦ ఒంటరిగా ఉంటేనే ఆధ్యాత్మిక జీవనం గడపగలమని అనుకోనక్కరలేదు. వివాహం చేసికొని, పిల్లలున్నా, మనము ఆధ్యాత్మికంగా ఎదగ వచ్చు. కొందరికి వివాహంవలన శృంగారం మీద మనసు పోదా అనే అనుమానం కలుగుతుంది. నిజానికి వివాహేతర శృంగార౦వలన సహధర్మచారిణితో వేర్పాటు కలుగవచ్చు. కొన్ని జంటలు భౌతికంగా బంధం పెంచుకొ౦టారు గానీ, పరస్పర అవగాహన లేక కలిసి ఉండలేరు. అలాగే విడిపోయిన కొన్నాళ్ల తరువాత వేర్వేరు వ్యక్తులతో శృ౦గారం సాగిస్తారు. మళ్ళీ మునపటిలాగే విడిపోతారు. ఈ చక్రం అలా సాగుతూ ఉంటుంది. వారికి ఇంద్రియాలు బలోపేతమై, మనస్సు చంచలమై, ఆధ్యాత్మిక జీవనం పొందడం గగనమౌతుంది. శృంగారం పవిత్రమైనది. వైవాహిక బంధంలో అది ఇద్దరి మధ్య ఆనందం, అవగాహన కలిగిస్తుంది. వారిని ఏకం చేస్తుంది. ఈ నేపథ్యంలో ప్రసార మాధ్యమాల వలన కలిగే ఉద్రిక్తత భౌతికంగా, మానసికంగా, లేదా ఆధ్యాత్మికంగా సహకరించలేవు.
భార్యాభర్తలు ఒకరు మరొకరికి ప్రాముఖ్యత నివ్వాలి. అలా చేయకపోతే వారి మధ్య అసూయ కలుగుతుంది. షేక్స్పియర్ దాన్ని "ఆకుపచ్చని కళ్ళుగల రాకాసి" (green eyed monster) అంటాడు. ఎందుకంటే శృంగారం భౌతిక దేహాలకే పరిమితమయింది కనుక. నా మిత్రుడొకడు తన ప్రేయసిని ఒక పేరుగల హోటల్ కి తీసికి వెళ్ళలేనన్నాడు. ఎందుకంటే అక్కడ మగవాళ్ళు తమను విడదీయడానికై చూస్తారు అన్నాడు. ఒకరోజు వాళ్ళతో నేను కూడా ఏమిటో చూద్దామని వెళ్ళేను. నాకు తెలిసి ఎవరి పనిలో వాళ్ళు ఉండి నా మిత్రుని గాని వాని ప్రేయసిని గాని పట్టించుకోలేదు. నా మిత్రుడు ప్రేయసిమీద భౌతికమైన సంబంధం పెట్టుకున్నాడు గాని మానసికంగా అసూయతో కూడి ఉ౦డి, తన వివేచనా శక్తిని కోల్పోయేడు.
అసూయ మనమొక దానిని స్వంతం చేసుకోవాలంటే కలిగేది. మనము సౌందర్యాన్ని చూసి ఆనందించవచ్చు. కానీ దాన్ని స్వంతం చేసికొని, ఇంటికి తీసుకువెళ్ళి పూజిద్దామంటే అయ్యే పని కాదు. మనము సౌందర్య వంతమైన ఇంటినిగాని, పుష్పాన్ని గాని లేదా ఒక నాట్యగత్తెని గాని చూసి, స్వంతం చేసుకోవడానికై ప్రయత్నించవచ్చు. గీత చెప్పేది అలా చేస్తే వాటినన్నిటినీ కోల్పోతాము. ఇక్కడ రహస్యమేమిటంటే మనమెప్పుడైతే ఒకరిని స్వంతం చేసుకోదలచమో, వారికి మనయందు ప్రేమ కలుగుతుంది. ఒకరిని స్వంతం చేసుకోక, పదే పదే వారినుండి సమాధానం రాబెట్టకుండా ఉంటే, ఆ బంధం గట్టి పడుతుంది. శ్రీకృష్ణుడు సంబంధ బాంధవ్యాలలో -- అనగా తండ్రీ కొడుకుల మధ్య, ఇద్దర మిత్రుల మధ్య, భార్యాభర్తల మధ్య -- నున్న రహస్యం చెప్తున్నాడు. అది మన మటుకు ఏమీ దబాయించి అడగక, వాళ్ళకు మేలు చేస్తూ వెళ్ళడం. ఈ విధంగా ఇతరుల ప్రేమ, గౌరవం పొందగలం. కానీ ఇది నేర్చుకోవడం అంత సులువు కాదు.
మన ఇంద్రియాలను నిగ్రహించుకోలేకపోతే మన బంధుమిత్రులు మనకన్నా ముఖ్యులని తలంచలేము. ఉదాహరణకు, నాలుక రుచులు మరిగి, మనకి నచ్చిన ఆహారాన్నే మన బంధుమిత్రులు తినాలని వారిపై ఒత్తిడి తేవచ్చు. నాకు తెలిసి తల్లి లేదా భార్య చేసే వంట మనకిష్టం లేకపోయినా తినడం వలన మనం చాలా ఆనందం పొందుతాము. అలా కాకపోతే కనీసం మందహాసం చేసి నాలుకకు శలవు ఇవ్వాలి. మంత్ర జపంతో ఆ మందహాసాన్ని ముఖమంతా వ్యాపింప చేసికోవాలి. మన తలిదండ్రులుకు, సహధర్మచారిణికి, మిత్రులకి ఆనందం కలిగే విధంగా మన ఇంద్రియాలను స్పందింపజేయాలి. 122
No comments:
Post a Comment