Bhagavat Gita
3.27
శ్రేయాన్ స్వధర్మో విగుణః పరధర్మాత్స్వనుష్ఠితాత్
{3.35}
స్వధర్మే నిధనం శ్రేయః పరధర్మో భయావహః
బాగుగ ఆచరింపబడు పరధర్మము కంటెను గుణము లేనిదైనను స్వధర్మమే మేలైనది. స్వధర్మము నందు మృత్యువైనను మంచిదే. పరధర్మము భయంకరమైనది ఀ
ఈ శ్లోకంలో శ్రీకృష్ణుడు ధర్మము గూర్చి చెప్తున్నాడు. ధర్మం మనల్ని ఏకత్రాటిపై నడిపించి మనకు ఊత నిస్తుంది. ధర్మం మన జీవితంలోని ముఖ్యాంశం. మన వేర్పాటును తగ్గించి, ఆత్మ జ్ఞానాన్ని పొంది, దేవునితో ఐక్యమవ్వడానికి ధర్మం తోడ్పడుతుంది. బౌద్ధులు దీనినే నిర్వాణ -- అహంకారాన్ని తొలగించుకొని, పరమాత్మతో ఐక్యమవ్వడం -- అంటారు. హెరాత్ కి చెందిన అన్సారీ అనే సూఫీ ఇలా చెప్పేరు: "మన అహంకారాన్ని దూరం చేసికొ౦టే, మనకు ప్రియమైనదాన్ని పొందవచ్చు". శ్రీకృష్ణుడు "మనస్సు నిశ్చలం చేసి, నాయందు లగ్నము చేస్తే, నిశ్సంశయంగా నన్నే పొందుతావు" అని చెప్పెను (12:8). ధర్మము విశ్వవ్యాప్తమైన సిద్ధాంతము. దానిని పాటిస్తే మనము ఇతరులకు సేవ చేసి, దేహాన్ని స్వస్థతతో, మనస్సులో అలజడి లేక, బుద్ధి వికసించి, జ్ఞానం వృద్ధి చెంది ఉంటాము.
స్వధర్మ మనగా మనము పాటించే ధర్మము. ఆధ్యాత్మిక సాధన చేస్తే దానిలో మార్పు కలుగుతుంది. తద్వారా మన బాధ్యతలు, పర సేవ చేయడానికి అవకాశాలు పెరుగుతాయి. నిన్నటి రోజు ఉద్యోగం మంచిదనుకున్నా, నేడు అలా అనుకోకపోవచ్చు. కానీ మన ఉద్యోగం ఇతరులకు ఉపకారం చేసేదైతే అది సాధనలో ఒక అంశమవుతుంది.
స్వధర్మమనగా ఉంకొకరు చేసే పనినే మూఢభక్తితో చెయ్యకపోవడం. ఇంకొకరు చేసేదే పాటించకుండా, మనకు తోచినది, సాధనకి పనికివచ్చే మంచి పని చెయ్యాలి. దానికై ఇతరులను అనుకరించనక్కరలేదు. ఒక చలన చిత్ర నాయకుడు, లేదా క్రీడాకారుడు చేసేడు కదా, మనమూ అలాగే చెయ్యాలని అనుకోవడం సమంజసం కాదు.
శ్రీకృష్ణుడు "నిన్ను నీ స్వస్వరూపంతో చూసుకో" అంటాడు. కాబట్టి మనము సహజంగా, స్వస్వరూపంలో ఉండడం ఉత్తమం. ధ్యానం పరిపక్వమయితే, అంతకు ముందు మనమెంత నటులమో అర్థమవుతుంది. ఉదయం లేచి మన నటన మొదలుపెట్టి, పనికి వెళ్ళి అక్కడ నటిస్తాము. ఎందుకంటే ప్రపంచం అనే రంగస్థలంలో ప్రేక్షకులు మనను ఆదరిస్తారో లేదో అన్న భయం మనని ఆవహిస్తుంది.
స్వస్వరూపంతో చూడడానికి క్రమశిక్షణ పాటించాలి. కొందరు తప్పుగా ఇలా తలుస్తారు: "నేను యధేచ్చగా ఉంటాను. రేపు ఉదయం నిద్ర లేచి నా స్వస్వరూపంతో ఉంటాను". ఎందుకంటే మన పాత నడవడికని మార్చుకొని, ఇష్టాయిష్టాలను అధిగమిస్తే గాని యధేచ్చగా ఉండలేము. మనము ఈ విధంగా మెలగగలిగితే, అందరితోనూ సామరస్యంగా ఉండగలము. 198
No comments:
Post a Comment