Eknath Gita Chapter 4 Section 10

Bhagavat Gita

4.10

కాంక్షంతః కర్మాణాం సిద్ధిం యజ౦త ఇహ దేవతాః {4.12}

క్షిప్ర౦ హి మానుషే లోకే సిద్ధి ర్భవతి కర్మజా

ఈ లోకమున కర్మఫల సిద్ధిని ఆశించువారు దేవతల నారాధించుచున్నారు. మానవ లోకమున కర్మఫలము శీఘ్రముగ కలుగుచున్నది

శ్రీకృష్ణుడు ఒక రహస్యాన్ని చెప్తున్నాడు: ప్రతి కోరిక ఒక ప్రార్థన. ఒకరు డబ్బుకై తపన పడతారు. వారు, నాస్తికులైనా, నిజంగా "దయచేసి, డబ్బు ఇవ్వు" అని తమలోన ప్రతిష్ఠితమైన దేవుడ్ని ప్రార్థిస్తున్నారు. మనం రోజూ రెండు గంటలు ధ్యానం చేసి డబ్బడిగితే, వ్యాపారాలు చేసేవారు రోజంతా అలా ప్రార్థిస్తున్నారు.

సిగరెట్లు తాగే వాళ్ళు ఒక విధంగా చూస్తే దేవుడికి అగరబత్తులతో పూజ చేసే వారలుగా అనిపిస్తారు. కానీ వాళ్ళకు ఊపిరితిత్తులలో వ్యాధి ఏదో ఒకనాడు రావచ్చు.

కొంతమంది పరుల మెప్పుకై పనులు చేస్తారు. ఒక పిల్లవాడు "చేత వెన్నముద్ద, చెంగల్వ పూదండు, బంగారు మొలతాడు, పట్టు గట్టి, సందె తాయతలు, సిరి మువ్వ గజ్జలు, చిన్ని కృష్ణా నిన్ను చేరి గొలుతు" పద్యాన్ని కంఠతా పెట్టి పెద్దవాళ్ళ ముందు పాడి వినిపించి మెప్పుకై ప్రయత్నిస్తాడు. ఇదే పెద్దవాళ్ళు కూడా చేస్తారు. కానీ వారికి పేరుప్రతిష్ఠలు కావాలి.

పేరుప్రఖ్యాతులు సులభంగా వస్తాయి. కొందరు తమ ముఖచిత్రాన్ని ప్రతి పత్రిక మీదా ముద్రించాలని కోరుకొంటారు. ఆ కోరిక తీరుతే, క్రమంగా మనలాగే అజ్ఞాతంగా ఉండడమే మేలని వారికి తెలుస్తుంది.

మన కోర్కెలను ఏకం చేస్తే డబ్బు, పేరు పొందవచ్చు. వాటితో పాటు మనకు పరిమితమైనదేదీ సంతృప్తి నివ్వదని తెలుస్తుంది.

ఉపనిషత్తులలో ఇలా చెప్పబడినది:

నువ్వు నీలోని గాఢమైన కోర్కెతో చేయబడ్డావు

కోర్కె ఎలాంటిదో నీ మనస్సు దాని కనుగుణంగా ఉంటుంది

నీ మనస్సు ఎలా వుంటుందో, కర్మ కూడా అలాగే ఉంటుంది

నీ కర్మను బట్టి, నీ ప్రారబ్దం ఉంటుంది

మనమందరము గొప్ప కోర్కె కలిగి ఉండవచ్చు. కానీ అది లాభము, పేరు ప్రఖ్యాతలు మొదలగు వాటి కొరకై చిన్న చిన్న ఖండాలుగా చేయబడింది. ధ్యానం ద్వారా పనికిరాని కోర్కెలకై వృధా అవుతున్న శక్తిని ఒక చోట కేంద్రీకరించవచ్చు. మనకు హోటళ్లలో, బ్యాంక్ ల్లో, బట్టలలో ఉన్న కోర్కెలను ఒక చోట పోగుచేస్తే అది అతి పెద్దదై, ఎటువంటి పరిమితమైన వస్తువూ తీర్చలేనిదిగా అవుతుంది. అల్పులు డబ్బూ, దస్కం, పేరు లకై పాటు పడతారు. కానీ ధ్యానం చేస్తే మన౦ కోరుకొనే శక్తి అధికమౌతుంది. ఒక ఒంటె ఆకలిని ఆవగింజతో తీర్చలేమన్నట్టు మనమే పరమిత వస్తువుని కాంక్షించం.

సెయింట్ అగస్టీన్ "దేవుడా, నీలో ఐక్యమవ్వడానికి పుట్టిన నేను, శాంతి వేరే ఎక్కడో ఉందని ఎలా తలచేది?" అని అన్నారు. నేటి కాలానికి అన్వయించుకొంటే "మనము దేవుని నుండి ఆనందము పొందడానికి నిశ్చయించు కొన్నాక, తుచ్ఛమైన డబ్బు, తిండి, బట్టలు మనకు ఎందుకు?"

దేవుడు చెప్పేది "నీ ప్రేమను డబ్బుకై వృధా చెయ్యవద్దు. ఆ ప్రేమ నాకు చెందినది. నీ ప్రేమను క్షణికమైన సుఖాలకు, ఆనందానికి వెచ్చించ వద్దు. నేను నీకు ప్రేమ స్వభావము ఇచ్చినది, నన్ను అన్ని చోట్లా, అన్ని వస్తువులలోనూ చూస్తావని."

ఉంకో విధంగా చెప్పాలంటే భగవంతుడు మనకి కొంత ఇంధనము ఇచ్చేడు. ఉదాహరణకి మనం న్యూయార్క్ వెళ్ళదలచాం. దానికి సరిపోయే ఇంధనం మన దగ్గర ఉంది. కానీ వెళ్ళడానికి ముందు, బజారులో వస్తువులు కొనడానికి పలుమార్లు ఆ ఇంధనం నుంచి తీసి ఖర్చు చేసేం. దేవుడు సాధారణంగా కొంత ఎక్కువ ఇంధనం ఇలాంటి వ్యాపకాలను దృష్టిలో పెట్టుకొని ఇస్తాడు. కాని మనమా వ్యాపకాలను మితిమీరి చేస్తే మనమెన్నటికీ న్యూయార్క్ వెళ్లలేము. మన ఆధ్యాత్మికతను కూడా వాయిదా వేస్తే ఇదే పరిస్థితిని ఎదుర్కోవలసి వస్తుంది. 235