Bhagavat Gita
4.13
కిం కర్మ కి మకర్మేతి కవయో అప్యత్ర మోహితాః
{4.16}
తత్తే కర్మ ప్రవక్ష్యామి యజ్ఞాత్వా మోక్ష్యసే అశుభాత్
కర్మ యెట్టిది? అకర్మ యెట్టిది? అను విషయమున పండితులు సైతము భ్రమించియున్నారు. దేనిని తెలిసికొని నీవు అశుభమునుండి విముక్తుడ వయ్యెదవో అట్టి కర్మ రహస్యమును నీకు చెప్పుచున్నాను
కర్మణో హ్యపి బోద్ధవ్య౦ బోద్ధవ్య౦ చ వికర్మణః
{4.17}
అకర్మణశ్చ బోద్ధవ్య౦ గహనా కర్మణో గతిః
కర్మ, అకర్మ, వికర్మ -- ఈ మూడును తెలియదగి యున్నవి. కర్మల విషయమును గ్రహించుట దుర్లభము
ఇక్కడ కర్మ అనగా మన౦ చేసే పని మాత్రమే కాదు, ఆలోచన కూడా అని అర్థం చేసికోవాలి. ప్రసార మాధ్యమాలలో చేసే ప్రకటనలు ఎంతో మందిని ఆకట్టుకుంటాయి. నిద్రలో కూడా అవి గుర్తుకొస్తాయి. అదే పదములతో కూడిన ఆలోచనల శక్తి.
ఆలోచన కూడా ఒకరకమైన కర్మ. సిగ్మండ్ ఫ్రాయిడ్ ఆలోచన కర్మకు ముందు జరిగే అభ్యాసము అని చెప్పేరు.
మనము ఇంట్లో ఖాళీగా కూర్చొని కర్మను చేయకుండా ఉండలేము. మనము కుర్చీలో బంధించుకొని కూర్చున్నా ఆలోచనలతో కర్మను చేస్తున్నట్టే. కర్మ నుంచి పూర్తిగా విడబడాలంటే ఆలోచన ఎక్కడ ఉద్భవిస్తున్నాదో ఆ మూలానికి వెళ్ళాలి. ధర్మపాదలో బుద్ధుడు మనము మన ఆలోచనలతో మలచ బడ్డ వారలమని చెప్పెను. ఆలోచనలు మన అచేతన మనస్సులో ఉద్భవించి, క్రమంగా తదనుగుణంగా పనులు చేయిస్తాయి. కాబట్టి పని ఆలోచనలనుండి ఉద్భవిస్తుంది. ధ్యానం యొక్క లక్ష్యం పనిని ఆలోచనలతో నియంత్రించడం.
వికర్మ అంటే నిషిద్ధకర్మ. అంటే ఆ కర్మ చెయ్యడంవలన ఇతరులకు హాని కలుగుతుంది. క్రోధము, భయము, దురాశలతో చేసేది వికర్మ. గీత క్రోధంతో చేసిన పని, ఇతరులకు, చివరకు మనకు కూడా కీడు చేస్తుంది అని చెప్తుంది. మనలో చాలామంది క్రోధం కలగగానే, ఆవేశ పూరితంగా కర్మలు చెయ్యడం ఉపక్రమిస్తాం. అదే క్రమంలో తమస్ రజస్ గా మారుతుంది. ఎంత ఉదాసీనంతో ఉన్నవాడైనా క్రోధం కలిగితే ఏదైనా చేసి, ఇతరులకు దుఃఖం కలిగిస్తాడు.
తెలివిగలవాడు క్రోధం, భయం, ద్వేషం మొదలైన గుణాలను దూరం చేసుకొంటాడు. కొందరు హింసాకాండను అణచివేయడానికి, తప్పుగా, ద్వేషం, క్రోధంతో స్పందిస్తారు. హింసని అహింసతోనే ఎదుర్కోగలం. దాన్ని రూపుమాపటానికి మనమెంతో సహనంతో, ఒప్పించే విధంగా, గౌరవంతో, వివేకముతో, ఖచ్చితంగా ఉండాలి. సున్నితత్వం, మైత్రి అందరిలోనూ ఉంటుంది. క్రోధంగా మాట్లాడితే అది ఇతరులను క్రోధంతో స్పందింపజేస్తుంది. దాని వలన మన ప్రత్యర్థులనుంచి వేర్పాటు అధికమౌతుంది. జీసస్ మనల్ని ప్రేరణ చేసేవారిని సహించి, దూషించేవారిని ఆశీర్వదించి, ద్వేషించేవారికి మంచి చెయ్యమని బోధించేరు. నా దృక్పథంలో ప్రేమకు ప్రతిస్పందన చూపని వారు లేరు, ఎందుకంటే అందరినీ ప్రేమించే దేవుడు మనందరిలోనూ ఉన్నాడు.
భయము, దురాశ క్రోధం లాగే దుష్ఫలితాలను ఇస్తాయి. ఈ మూడిటివలన మనం అధోగతి పొందుతాము.
ఇకపోతే అకర్మ -- అనగా కర్మ చెయ్యకపోవుట. మన స్వార్థాన్ని త్యజించి, మనల్ని నడిపేది మనలో ప్రతిష్ఠితమైన దేవుడేనని నమ్మితే అన్ని కర్మలనుండీ విముక్తి పొందుతాము. మనం కర్మ చెయ్యం; మనలోని దేవుడు కర్మ చేయిస్తున్నాడు. గాంధీజీని "మీరు ఒక్క తూటా వాడకుండా, చరిత్రలో అతి శక్తివంతమైన బ్రిటిష్ సామ్రాజ్యాన్ని ఎలా ఎదుర్కోగలిగి దేశాన్ని బానిసత్వం నుంచి విడిపించేరు?" అని అడిగితే ఆయన తన స్వార్థాన్ని, వేర్పాటుని త్యజించి దేవుని చేతిలో ఒక పని ముట్టుగా మాత్రమే ఉన్నానని చెప్పేరు.
ఇదే అకర్మ అంటే. కానీ మనం పని చెయ్యకుండా ఉండడం అకర్మ కాదు. మనకి పని చేయవలసిన అవసరం ఎంతో ఉంది. మన౦ చేసికోవలసిన ఎన్నిక: స్వార్థంతో మనకి, మన చుట్టూ ఉన్నవారికి అధోగతి కలిగిస్తామా; లేదా దేవుని పని ముట్టు వలెనుండి కుటుంబ, సమాజ, దేశ, ప్రపంచ బాగుకయి ప్రయత్నిస్తామా? 246
No comments:
Post a Comment