26
సమాన వివేకఖ్యాతిరవిప్లవా హానోపాయః
వివేకఖ్యాతిః = వివేకసామర్థ్యముచేత అవిప్లవా = తలక్రిందులుకానట్టి హానోపాయః = అదృశ్యకారణము
వివేకము ప్రాధాన్యత వహించుటచేత మాత్రమే ఇట్టి సంయోగము అదృశ్యమగును.
వివేకము వలన తనయందలి ఆలోచనలు తన గమనికకు వచ్చును. అది ఎలా సాధింపబడుననగా అ) తనయందు సాక్షిగా నున్న వానిని అ౦టే పశ్యకుని, వాని స్వభావమును గమనించుట. అంటే తాను తన చుట్టునున్న ప్రకృతిని గమనింపగలుగుట. ఆ) తరువాత, తానెవరో, తానేమి చూచుచున్నాడో, తనయందేమియున్నది, మొదలైన ప్రశ్నలను వేసుకొనవలెను. ఇందు శాశ్వతమైనది ఏది? తాత్కాలికమైనది ఏది? మార్పు చెందేది ఏది? చెందనిది ఏది? అని గమనించాలి. ఇలా గమనించడంవలన తాను సత్యముగానూ, మార్పులేని వానిగానూ తెలియబడుచున్నాడు. దీనినే కైవల్యము అంటారు.
27
తస్య సవ్తధా ప్రాన్తభూమిః ప్రజ్ఞా
తస్య = వానికి సప్తధా = ఏడు విధములెన ప్రాంతభూమిః = విహారభూమి ప్రజ్ఞా = ప్రజ్ఞ
అప్పుడు వాని ప్రజ్ఞయే వానికి క్షేత్రమగును. అది ఏడు పొరలు కలిగియుండును.
సంయోగము నశించిన తరువాత వాని ప్రజ్ఞయే విహార భూమి అవుతుంది. అ౦టే అతనికి కనిపించునది సమస్తము తనలోని భాగమేయగును. నీరు, మంచుగడ్డ, నీటి ఆవిరి అను మూడు స్థితులుగా జలము ఏర్పడినట్లు తాను ఏడు స్టితులలో వర్తించును. మరల ఈ ఏడునూ తానే పంచభూతములు, మనన్బు, తాను, అను ఏడును ఏడు స్థితులు. ఈ ఏడు స్థితులయందునూ తానేడు విధములుగా ప్రవర్తించుచున్నాడు. భౌతికమైన పదార్హము నందు సహితము తానందలి పదార్హమను తత్వముగా పనిచేయుచున్నాడు. మనస్సు అను తత్వముగనూ తానేయున్నాడు,. ఆరోగ్యవంతునకు మనస్సునందు తన దేహభాగములయొక్క స్పర్శ యుండనట్టు, యోగియైనవానికి ప్రపంచమును గూర్చిన స్పృహ యుండదు. వానికి సమస్తము తానేయగును. అట్టి వానికి వేరుగా యోగసాధనయన్నది లేదు.
32
జాతిదేశకాల సమయాన వచ్ఛిన్నాః సార్వభౌమా మహావ్రతమ్‌
జాతి = పుట్టుక దేశకాల సమయః =దేశము, కొలము, సమయము అనవచ్చిన్నాః = వేరువేరు కానట్టిది సార్వభౌమాః = సమస్త ప్రపంచమునకు సంబంధించినట్టిది మహావ్రతమ్‌ = గొప్పదైన వ్రతము |
ఇట్టి సాధనలు పుట్టుకను బట్టి, దేశమును బట్టి, కాల మును బట్టి మరియు, సమయమును బట్టి మారునట్టివికావు. అవి సమస్త ప్రపంచమునకు సంబంధించినట్టి ఒకే ఉపాసనగా పర్యవసించుచున్నవి.
అష్టాంగ యోగమార్గము, అందలి క్రమము ప్రతివారికి తప్పని సరియైనట్టిది. సత్యము, అహింస మొదలైనవి ప్రతి యోగ సాధన యందు అనుష్టింపదగినట్టివి. దీనికి జాతి, కుల మత, భేదములు లేవు. లింగభేదము, వయస్పు మొదలైనవడ్డురావు. వీని కొక ప్రత్యేక సమయము లేదు. ఇవి నిరంతరము ఆచరింపదగి నట్టివి. కాని దినములో ఏకొద్ది సమయమో లేక ఏ ప్రత్యేక ప్రదేశమునందో మాత్రమే చేయదగినట్టిది కాదు. నేను ఇంటి దగ్గర మాత్రమే శాంతమును, అహింసను పాటిస్తాననుట సరి యేనా? లేక ధ్యానసమయమునందు మాత్రము పాటిస్తాననుట సమంజసమా? అట్లే మంచివారియందు మాత్రమే దయకలిగి యుంటానని, లేక నాగురువు నందు మాత్రమే శాంతము చూపిస్తానని అనుట ఏమాత్రము సరికాదు. ఎవరి యందైననూ, ఎట్టి సమయమందైననూ ఆచరింవవలసినవి, సర్వేసర్వత్రా అనుసరింవదగినవి. యోగసాధకుడుకాకున్ననూ, ఇటువంటి మంచి గుణములు పాటించువానియందు అందరూ మంచివారుగా ఉంటారు. అంతేకాక జీవితమున సుఖమును పొందవలెనన్నచో, ఇది తప్పనిసరియగును. అట్టిచో యోగికి ఇవి మిక్కిలి అవశ్యకముకాక నిర౦తరము అనునరింపవలసియుండును. జీవితకాలమంతయు అన్ని సమయములయ౦దు, ప్రదేశములయందు, దశలయందు ఎడములేక కొనసాగింపవలసిన లక్షణములివి.
No comments:
Post a Comment